McLaren zet de toon: Norris snelste, Piastri er vlak achter
McLaren heeft Spa-Francorchamps naar zijn hand gezet. Met een brute eerste run klokte Lando Norris 1:40,562 en daar kwam niemand meer overheen. Teamgenoot Oscar Piastri perste op het eind nog een verbetering eruit, maar een foutje richting Bocht 14 kostte hem net genoeg tijd om de pole te missen. Het verschil? 0,085 seconde. Charles Leclerc hield Ferrari in beeld met P3, drie duizendsten voor Max Verstappen, die zijn beslissende rondje al in Bocht 1 verspeelde door wielspin.
Het was zo’n kwalificatie waarin alles in de eerste poging moest gebeuren. Het asfalt had grip, de lucht was koel, en de wind hield zich koest. Norris sloeg direct toe, Piastri had iets langer nodig om zijn banden in het venster te krijgen. Toen het erop aankwam, ging de Australiër breed de remzone in richting 14, corrigeerde, en verloor precies die beetjes momentum die op Spa het verschil maken. Dat is de wreedheid van een baan die 7 kilometer lang is: één misstap, en het hele rondje zakt in.
De marge aan de top was flinterdun. Leclerc kneep alles uit de Ferrari en tikte Verstappen met 0,003 seconde terug. Verstappen, nochtans de winnaar van de eerdere sprintrace, zette zijn Red Bull te gretig uit La Source. Een fractie te veel gas, de achterkant bewoog, en daarmee was de run-compromis voor de rest van het rondje gezet. Op Spa betaal je die eerste meters door tot aan Blanchimont.
De onderlaag van dit verhaal? McLaren heeft momenteel de beste allround auto op circuits met veel medium- en hogesnelheidsbochten. In sector 2 – van Eau Rouge/Raidillon naar Pouhon en de Campus-chicane – houdt de MCL60 (of hoe je hem wil noemen) meer downforce vast zonder in sector 1 en 3 top speed te verliezen. Norris profiteert van die balans al weken en jaagt zondag op zijn derde zege op rij na Oostenrijk en Silverstone. Tegelijk blijft het venijn intern: Piastri verdedigt een kampioenschapsvoorsprong van negen punten op zijn teamgenoot, mede door zijn tweede plek in de sprint eerder vandaag.
Achter het oranje geweld liep Alex Albon weg met de titel ‘beste van de rest’. P5 voor Williams is geen toeval; de FW47 voelt zich thuis in low-drag trim en lacht op de Kemmel Straight. De Thai had zijn zaakjes al in Q2 op orde, en maakte het in Q3 klinisch af. George Russell hield de Mercedes-vlag halfstok met P6, terwijl aan de andere kant van de garage het beeld even pijnlijk als bekend was: Lewis Hamilton dacht door te zijn, maar verloor zijn tijd aan track limits en start pas 16e. Kimi Antonelli – nog altijd een tiener en in zijn rookieseizoen – komt op Spa duidelijk kilometers tekort en strandde op P18. Je ziet het aan de rempunten naar La Source en de lijn door Pouhon: voorzichtig waar de rest durft.
In het middenveld gebeurde er ook genoeg. Yuki Tsunoda tekende voor zijn beste kwalificatie van het jaar en zat er de hele dag scherp bij. Isack Hadjar en Liam Lawson draaiden zich op eigen kracht Q3 in, en dat gaf de sessie een frisse rand: jonge coureurs die zonder ballast meteen leveren. Helemaal aan de andere kant van de tijdlijst beleefde Aston Martin een avond om snel te vergeten. Fernando Alonso en Lance Stroll kwamen geen moment in het venster; de auto stuiterde over de hobbels, miste bite in de chicanes en verdween naar de achterste rijen.
Wat maakt Spa zó meedogenloos? De combinatie van compressie en hoogteverschil bij Eau Rouge/Raidillon, het lange vol-gasstuk naar Les Combes en het ritme door sector 2. Je hebt top speed nodig om jezelf te verdedigen en downforce om je banden in leven te houden. Eén foutje in La Source en je sleurt een halve seconde achterstand mee richting Kemmel, waar de slipstream, en later in de race de DRS, je genadeloos blootleggen.
De race: slipstream, strategie en donkere wolken
Zondag wordt het schaakspel meteen na de lichten groen. De run van de start naar La Source is kort, maar de echte storm barst los op de klim naar Raidillon en de lange adem naar Les Combes. Piastri zal direct in de spiegel van Norris hangen om de slipstream te pakken; Leclerc weet dat hij Verstappen achter zich moet houden tot het rempunt bij Les Combes. Start je als vierde op Spa, dan ruik je kansen. Verstappen kent dat kunstje als geen ander en zal alles zetten op een raketlancering zonder herhaling van die wielspin uit de kwalificatie.
McLaren heeft een luxeprobleem. Twee auto’s op de eerste rij betekent controle over tempo en pitstrategie. De onderlinge afspraak – als die er al is – draait om track position: wie eerst de pit in, wie de undercut krijgt, en hoeveel vrijheid ze elkaar geven op de baan. Norris rijdt met het momentum van twee zeges, Piastri met de punten voorsprong. Dat schuurt, en dat voel je net zo hard in de garage als op de tribunes.
Strategisch liggen er meerdere paden open. Op een droge baan is een eenstopper vaak te doen als de temperaturen mild blijven, maar Spa straft bandenslijtage harder af dan je denkt als de wind draait of de zon plots doorbreekt. Een tweestopper kan goud waard zijn als je op vrij spoor kunt pushen. De sleutelmomenten heten La Source-uitgang en de run naar Les Combes: daar beslist een undercut of overcut of je een rival pakt of niet. Met twee DRS-zones – start/finish en Kemmel – wordt track position niet heilig, maar wel kostbaar.
Dan het weer, altijd het weer op Spa. Vrijdag en zaterdag waren droog, maar de voorspelling laat een regenkans zien die je niet wilt negeren. In- en uitfases op intermediates zijn hier berucht: de baan droogt nooit gelijkmatig op, vooral niet onder de bomen tussen Rivage en Pouhon. Een te vroege gok op slicks, of juist een ronde te laat naar inters, kan je race breken. Teams zullen hun spotters in Les Combes en Blanchimont hebben staan met regenradar en verrekijkers. Degene die het juiste moment pakt, maakt meters gratis.
Track limits worden een tweede thema. Hamilton werd al teruggefloten, en de wedstrijdleiding kijkt scherp naar de uitgangen van snelle bochten waar de curbs verleiden. Coureurs weten dat centimeters het verschil maken tussen aanval en straf. In een veld dat zo dicht op elkaar zit, is een weggehaalde rondetijd dodelijk voor ritme en bandenopbouw.
Let voorin op het psychologische spel tussen de McLarens. Norris wil de hattrick, Piastri wil de titelhandgreep steviger vastpakken. Als Piastri voor Norris de pit in mag bij de eerste stop, zegt dat iets over de prioriteiten. Als het andersom is, net zo. Leclerc zit in de hinderlaag: Ferrari is misschien niet favoriet op pure pace, maar met startsnelheid en slimme out-laps kan hij de McLaren-formatie breken. Verstappen, met het zelfvertrouwen van de sprintzege, zal de eerste ronden gebruiken om in het ritme te komen en dan de hamer te laten vallen. Zijn Red Bull toont doorgaans in de race meer stabiliteit dan over één ronde.
De subplots maken het extra lekker. Kan Williams met Albon P5 vasthouden tegen Russell op de langere runs? Kan Tsunoda zijn beste start van het seizoen omzetten in punten, nu de balans eindelijk aansluit bij zijn agressieve rijstijl? Wat leveren Hadjar en Lawson op als de lichten uitgaan en de echte kunst van bandenmanagen begint? En hoeveel kan Aston Martin redden vanaf de staart, met Alonso die altijd wel iets uit de hoed trekt als er regen dreigt of een safetycar langskomt?
Safetycars zijn op Spa geen luxe. Een tikje in La Source, een foutje bij Les Combes of een glijder in Pouhon en het veld wordt bij elkaar geveegd. Dat maakt de undercut/overcut-vergelijking nog trickyer: je kunt dominant lijken, een gratis stop verliezen, en plots weer vechten voor dezelfde positie als voor de pitwindow. Verwacht dat teams hun pitvensters breder trekken en plan B en C klaar hebben liggen.
Tot slot nog iets over starts. De rechterkant van de grid – de buitenlijn naar La Source – kan verrassend zijn als er net wat rubber liegt of als er druppels vallen. Norris wil strak links afdekken en vroeg weg zijn; Piastri wil precies lang genoeg wachten om tractie te winnen en de slipstream mee te pakken. Leclerc kiest zijn moment, Verstappen kijkt of hij buitenom kan blijven tot aan Les Combes. Op Spa schrijf je de openingsronde niet, je overleeft hem.
Wat er ook gebeurt: de McLaren 1-2 op de grid is een statement. Het zet druk op iedereen erachter, van Ferrari tot Red Bull en Mercedes. Zondag krijgen we antwoord op de vraag die al weken boven het seizoen hangt: is McLaren de nieuwe maatstaf op de zondag, of geeft de race-pace van de rivalen het verhaal toch een andere wending?
